Zrób to teraz, nie odkładaj na później, czyli walka z prokrastynacją

Masz problem z tym, aby zabrać się w końcu do nauki?

Nieustannie przekładasz sprawy na później?

Teoretycznie masz czas, brak Ci innych spraw na głowie, a pomimo tego nie potrafisz zabrać się nawet za niewielkie, ale ważne zadania? Całkiem możliwe, że to nie zwykłe lenistwo, ale prokastynacja.

Termin „prokrastynacja” pochodzi z łaciny (procrastinatio – odroczenie, zwłoka). Oznacza patologiczną wręcz tendencję do odkładania zadań na później, pomimo możliwości ich wykonania. Prokrastynację zaczęto traktować ostatnio jako problem cywilizacyjny ponieważ osób odkładających wszystko na potem jest coraz więcej. Prokastynacja wiążę się z takimi pojęciami jak stres i strach przed porażką.

Kto cierpi na tę przypadłość?

Wbrew pozorom prokrastynatorzy charakteryzują się nadmiarem ambicji lub perfekcjonizmem, a nie lenistwem. Jednakże wizja porażki, którą może spowodować zrealizowanie zadania sprawia, że nie chcą stawić czoła wyzwaniom. Czasami prokastynacja nazywana jest „syndromem studenta”, gdyż stereotypowo to ta grupa odkłada pracę przez cały semestr i dopiero kiedy nadchodzi sesja rzuca się w wir pracy.

Niestety często jest za późno na nadrobienie zaległości. Prokrastynatorzy, aby usprawiedliwić się przed sobą i innymi poświęcają czas na sprawy nieistotne, zamiast zająć się tą kluczową, od której zależy ich przyszłość. Na przykład zamiast pisać pracę zaliczeniową spędzają czas na Facebooku, sprzątają, pieką lub gotują, organizują spotkania towarzyskie, a nawet snują szczegółową wizję jak ma wyglądać praca, której w końcu i tak nie piszą.

Jak walczyć z prokrastynacją?

Pomocna może być świadomość tego, że prokastynacja pojawia się tam, gdzie pojawiają się zadania istotne, ważne, w jakiś sposób mogące zmienić dotychczasowy stan rzeczy. Walka z prokrastynacją to często walka z perfekcjonizmem. Warto stosować zasadę, że lepsze jest to co zrobione, od tego co perfekcyjne. Wiele osób łagodzi stres poprzez dopracowywanie do perfekcji rzeczy, które takie być nie muszą.

Drugą pomocną rzeczą jest robienie codziennej listy rzeczy do wykonania. Wtedy czarno na białym widzimy, która sprawa jest najważniejsza. Zazwyczaj jest to ta, którą mamy ochotę odłożyć na później, dlatego należy się za nią zabrać w pierwszej kolejności.

Można motywować się jakąś nagrodą za wykonanie zadania lub poprosić zaufaną osobę o to, by przypilnowała abyśmy się nie rozpraszali.

W niektórych trudniejszych przypadkach zalecana jest terapia psychologiczna, która pomoże odnaleźć przyczyny prokrastynacji.