Astronomia
Astronomia to studia dla tych, którzy „sięgają tam, gdzie wzrok nie sięga”, próbując poznać, jak „działa” Wszechświat. To kierunek dla pasjonatów, marzycieli i jednostek wybitnych.
Kierunek nie z tej ziemi! Dla marzycieli, patrzących nieustannie w gwiazdy? - też, i to dosłownie.
Astronomia to studia dla tych, którzy „sięgają tam, gdzie wzrok nie sięga”, próbując poznać, jak „działa” Wszechświat. Studia obejmują kształcenie w zakresie astronomii ogólnej, astronomii sferycznej, mechaniki nieba, astrofizyki, astronomii Układu Słonecznego, astronomii Galaktycznej i pozagalaktycznej z elementami kosmologii, astronomii współczesną.
Kandydatów na studia powinna cechować duża ciekawość nie tylko świata, ale kosmosu. To kierunek dla pasjonatów. Studia są wyjątkowe głównie przez to, że przedmiot badań znajduje się bardzo daleko. Choć planety, gwiazdy, galaktyki są tak odległe, nienamacalne, to ich poznanie sprowadza się do liczb, pomiarów. Astronomia jest więc nauką ścisłą, wymagającą od studenta solidnych podstaw matematyczno-fizycznych, a także doskonałego obycia z technikami komputerowymi. Jak precyzyjnie są „śledzone” obiekty w kosmosie pokazują obliczenia, określające z dużą dokładnością i nawet kilkudziesięcioletnim wyprzedzeniem czas zbliżenia się pewnych ciał niebieskich.
„ - Od razu mówię, że to bardzo trudne studia. Na drugim roku zostało nas już tylko 8 osób. Przez pierwsze dwa lata jest głównie matematyka i fizyka (zresztą większość zajęć jest wspólnych ze studentami fizyki). Ukończenie astronomii daje solidne wykształcenie techniczne i matematyczno-fizyczne. Dokładając znajomość języków obcych, możliwości zawodowe są znacznie szersze, niż praca naukowa” - uspokaja Filip.
Astronomia - przedmioty na studiach
Wybrane przedmioty w programie nauczania:
matematyka elementarna, fizyka, astronomia ogólna, pracownia informatyczna, metody opracowania obserwacji, wstęp do astrofizyki, astronomia sferyczna, mechanika klasyczna i relatywistyczna, wstęp do mechaniki nieba, programowanie i metody numeryczne, astrodynamika, fotometria, elektronika, architektura systemów komputerowych, podstawy fizyki kwantowej, spektroskopia, astrofizyka teoretyczna, obliczeniowa mechanika nieba, teledetekcja satelitarna, systemy nawigacji satelitarnej, geodezja satelitarna, współczesna astronomia obserwacyjna, satelitarne badanie Ziemi i atmosfery, badania kosmiczne, astronomia galaktyczna i pozagalaktyczna, astronomia Układu Słonecznego, budowa i ewolucja gwiazd, teoria atmosfer gwiazdowych, wstęp do fizyki Słońca, fizyka układów planetarnych.
Studenci odbywają wiele zajęć praktycznych, zaliczają przykładowo pracownię eksperymentu fizycznego, pracownię astrofizyki oraz praktyki obserwacyjne. Poznają skomplikowane urządzenia służące do obserwacji nieba. Wiele zajęć odbywa się w obserwatoriach astronomicznych.
Praca po Astronomii
Zastosowań astronomii w życiu codziennym nie jest zbyt wiele. Raczej odwrotnie, postęp technologiczny w innych dziedzinach okazuje się pomocny w badaniach astronomicznych. Przykładowo wykorzystanie radarów w czasie drugiej wojny światowej było początkiem rozwoju radioastronomii. Uczelnie tak konstruują programy studiów, aby astronom po ich zakończeniu nie pozostał bez perspektyw zawodowych: prowadzą intensywne kształcenie w kierunku technik komputerowych i informatyki, co pozwoli związać życie zawodowe niekoniecznie z astronomią.
Absolwenci studiów astronomii mają szansę zatrudnienia w obserwatoriach astronomicznych, instytutach astrofizycznych, zespołach prowadzących obserwacje satelitarne i grupach naukowych realizujących międzynarodowe programy badawcze w Polsce i za granicą.
„ - Zwykły śmiertelnik widzi na niebie gwiazdy, słońce i księżyc. Astronom-amator dostrzega już zaćmienia Słońca, Księżyca, czasem widzi kometę. Bardziej doświadczony obserwator zauważa kilkanaście zjawisk w miesiącu, a potem dochodzi do wniosku, że każdej nocy mógłby jeszcze coś nowego zaobserwować. Na tym polega pasja. Wciąga bez reszty” - ocenia Janusz Wiland, prezes warszawskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii.