Uniwersytety

Uniwersytety są najstarszymi uczelniami w Polsce. Ich oferta edukacyjna jest zazwyczaj bardzo rozbudowana, a każdy z Wydziałów, Instytutów, Jednostek Naukowych realizuje program kształcenia wykwalifikowanych absolwentów.

Od 2018 roku określenie "uniwersytet” może być używane, jeżeli uczelnia ma kategorię nie niższą niż B+ w co najmniej sześciu dyscyplinach, mieszczących się w co najmniej trzech dziedzinach (wcześniej - jeżeli miała uprawnienia doktorskie w co najmniej 10 dyscyplinach w trzech grupach dziedzin; nie oznacza to jednak obniżenia poprzeczki, ponieważ dyscyplin i dziedzin będzie znacznie mniej).

W Polsce działają 43 uniwersytety publiczne, nadto dwa uniwersytety niepubliczne: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II oraz SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny.

W myśl nowej ustawy zlikwidowano „uniwersytety przymiotnikowe” (ekonomiczne, pedagogiczne, rolnicze, artystyczne, techniczne). Utrzymano nazwę "politechnika" dla określenia uczelni o technicznym profilu kształcenia.

Obecnie funkcjonuje podział na uczelnie publiczne i niepubliczne, oraz akademickie i zawodowe.

Uczelnia akademicka to taka, która w co najmniej jednej dyscyplinie posiada kategorię naukową A+, A lub B+.

Kategorii naukowych jest pięć: A+, A, B+, B, C. Swego rodzaju „szóstą kategorią” będzie brak kategorii w danej dyscyplinie.

Każda uczelnia akademicka może posługiwać się nazwą „akademia” (dotychczas mogły tylko te, które miały co najmniej dwa uprawnienia do doktoryzowania),

Poniżej prezentujemy Wam wykaz polskich uniwersytetów. Klikając na wizytówce hasło "kierunki studiów", zobaczycie ofertę kształcenia wybranej placówki.

Posiadanie dyplomu wyższej uczelni jest wyróżnieniem. To na pewno satysfakcja ze zdobycia wykształcenia, pokonania trudów edukacji, przetrwania wyczerpujących sesji.

Nie bez znaczenia jest fakt, że wiele zawodów i stanowisk jest niedostępnych dla osób, które nie mają ukończonych studiów. Często awans zawodowy uwarunkowany jest posiadaniem konkretnego dyplomu. Kto więc myśli o osiąganiu coraz wyższych szczebli kariery, po prostu musi skończyć studia. To bowiem przepustka do kolejnych stopni edukacji: studiów doktoranckich, podyplomowych, w tym MBA (Master of Business Administration) czy MPA (Master of Public Administration).

Wiedza zdobyta na studiach, doświadczenie, kontakt z autorytetami w określonej dziedzinie, dostęp do zasobów bibliotecznych, sięgnięcie do lektur czy podręczników, których w innej sytuacji byśmy nie przeczytali to wszystko bezcenne wartości, które nas ubogacają, pozostają na zawsze.

Studia pozwalają wypracować pewne praktyczne umiejętności, dające w przyszłości przewagę na rynku pracy. Kształtują się one w wyniku dyskusji, pracy w grupie, wyrażania własnych przemyśleń, opinii. Dzięki praktykowaniu i utrwalaniu tych umiejętności absolwenci potrafią nieszablonowo spojrzeć na problem i rozwiązać go niekiedy w sposób niestandardowy. A to duża wartość, ceniona przez pracodawców.

Uczestnictwo w uczelnianych programach wymiany międzynarodowej studentów to z kolei szansa na nawiązanie zagranicznych znajomości, doskonalenie języka obcego, poznanie realiów innej uczelni i kraju.

Studiowanie ogólnie poszerza horyzonty, otwiera na inne punkty widzenia, uczy tolerancji dla tego co inne. Czas na uczelni jest na pewno emocjonujący. Życie studenckie ma swój niezapomniany koloryt, dlatego po prostu - warto studiować!

Tak samo, jak bardzo różnorodne są studia uniwersyteckie, tak ścieżki kariery zawodowej absolwentów mogą mocno się różnić.

Z założenia uniwersytety to kuźnie pracowników naukowych. Niemniej absolwenci tych uczelni to świetnie wykwalifikowani pracownicy, którzy zasilają struktury administracyjne, przedsiębiorstwa biznesowe, instytucje naukowe. Przyjrzyjmy się wybranym studiom.

Absolwenci filologii obcych pracują jako nauczyciele języków, zatrudniani są w biurach tłumaczeń, wydawnictwach, ale też w firmach współpracujących z kontrahentami zagranicznymi, gdzie oprócz umiejętności płynnej komunikacji niezbędna jest znajomość realiów życia, uwarunkowań kulturowych: agencjach turystycznych, przedsiębiorstwach handlowych, działach marketingu i promocji.

Humaniści to osoby pracujące piórem: literaci, dziennikarze, reporterzy, felietoniści – baczni obserwatorzy otaczającej rzeczywistości, którzy swoje refleksje i przemyślenia z łatwością ubierają w słowa. Dla nich przewidziane są stanowiska w redakcjach, wydawnictwach, ogólnie mediach, a także w biurach rzeczników prasowych, agencjach PR, agencjach reklamowych.

Kierunki społeczne, politologiczne przygotowują kadry do pracy w strukturach administracji samorządowej, instytutach badawczych, ośrodkach eksperckich czy instytucjach bezpieczeństwa publicznego. Część absolwentów wybiera karierę polityczną, pracę w dyplomacji czy na rzecz partii politycznych w charakterze specjalisty ds. PR, rzecznika prasowego.

Wydziały biologiczno-chemiczne kształcą przyszłych pracowników zatrudnianych w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym, chemii gospodarczej, laboratoriach kontrolnych, instytutach naukowo-badawczych, instytucjach wdrożeniowych, monitorujących środowisko, w administracji parków narodowych czy krajobrazowych czy też placówkach propagujących ekologię, jak choćby media, instytucje edukacyjne.

To wybrane, przykładowe scenariusze przewidziane dla absolwentów niektórych studiów. Biorąc pod uwagę liczbę kierunków uniwersyteckich i specjalności realizowanych w obrębie poszczególnych kierunków, posiadacze dyplomów ukończenia studiów są specjalistami w ogromnej liczbie dziedzin, często mocno zawężonych, niszowych.

Różnorodność studiów uniwersyteckich powoduje, że wybierają je zarówno humaniści, przyrodnicy, społecznicy, artyści, jak o osoby o umysłach technicznych czy żyłce ekonomicznej.

Wydziały matematyczne, informatyczne, techniczne oferują kierunki, na których zdecydowanie lepiej odnajdą się osoby o predyspozycjach do przedmiotów ścisłych, którym matematyka nie sprawia trudności, mają zamiłowanie do techniki, analityczne umysły, są kreatywni. Dobrze mieć na uwadze, że dobry wynik z matematyki czy fizyki na maturze nie przesądza, że będzie łatwo – przedmioty znane ze szkoły średniej nie przypominają tych samych realizowanych na poziomie akademickim.

Kierunki humanistyczne wybierają osoby posiadające lekkie pióro, zamiłowanie do wnikliwego, czasem analitycznego czytania umiejętność dyskutowania, odwagę wyrażania swoich myśli i poglądów, ciekawe świata, otwarte na inne kultury. Kandydaci na filologie obce dodatkowo powinni mieć predyspozycje językowe, łatwo przyswajać nowe słownictwo, posiadać słuch fonetyczny.

Politologia, dziennikarstwo, socjologia, filozofia to kierunki dla kandydatów ciekawych świata, polityki, kultury, edukacji, świadomych obywateli, kreatywnych, otwartych na uczenie i stały rozwój. Ale też odpowiedzialnych - poznając mechanizmy społeczne, mechanizmy władzy, siłę mediów czy psychologiczne mechanizmy wywierania wpływu na ludzi łatwo wykorzystać je w sposób nieetyczny.

Niezależnie od predyspozycji, wszystkich kandydatów na studia uniwersyteckie łączy chęć zalezienia się prestiżowym gronie studentów wyższej uczelni, zdobycia solidnego wykształcenia, dyplomu publicznej szkoły wyższej.

Rekrutacja na uniwersytety odbywa się na podstawie wyników uzyskanych na maturze ze wskazanych przez uczelnię przedmiotów. Czy większy nacisk położony będzie na przedmioty humanistyczne, ścisłe czy przyrodnicze, zależy od typu wybranych studiów. Uczelnie często zaznaczają, na jakim poziomie muszą być zdawane określone przedmioty. Niekiedy w tej kwestii nie ma jednoznacznych wytycznych, aczkolwiek przeliczniki punktów często faworyzują osoby, które wybrały na maturze poziom rozszerzony.

Jest grupa kierunków uniwersyteckich, na których przewidziane są dodatkowe sprawdziany kwalifikacyjne. Dotyczy to przede wszystkim studiów artystycznych, sportowych.

Przykładowo na architekturę na Uniwersytecie Zielonogórskim oprócz odpowiednich wyników z przedmiotów rekrutacyjnych (język polski, język obcy, matematyka oraz jeden przedmiot wybrany spośród: biologia, chemia, fizyka, historia, historia sztuki, informatyka) trzeba zdać sprawdzian polegający na wykonaniu dwóch rysunków.

Podobnie kandydaci na malarstwo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu są rekrutowani na podstawie jednego przedmiotu maturalnego wybranego spośród: język polski, język obcy, historia lub historia sztuki oraz egzaminu praktycznego z rysunku i malarstwa.

W przypadku kandydatów na wychowanie fizyczne uczelnie często wymagają zaświadczenia o umiejętności pływania.

Zawsze wcześniej sprawdzajcie szczegółowe zasady rekrutacji, aby mieć pewność, na które przedmioty położyć nacisk przed maturą, aby zapewnić sobie miejsce na wybranym kierunku studiów.

Wybór ścieżki kształcenia to ważna decyzja. Istotne, aby była przemyślana, rozsądna.

Fakt, że informatycy bardzo dobrze zarabiają, a bycie prawnikiem niesie za sobą prestiż, to nie argument, żeby wybierać takie kierunki. Świetnie, jeśli studiowana dziedzina pokrywa się z zainteresowaniami. Ale wielu młodych ludzi, kończących szkołę średnią, tak naprawdę jeszcze nie wie, co chcieliby robić. To dobry moment, żeby skorzystać z porady pedagoga, pomocy doradcy zawodowego. Przy ich wsparciu łatwiej określić swoje słabe i mocne strony, predyspozycje do nauki określonych przedmiotów, a także charakteru przyszłej pracy, aby zdobyć wykształcenie zgodnie z własnymi możliwościami.

Wybierając konkretny kierunek sprawdzajcie dokładnie zasady przyjęć na studia. Wiedząc, które przedmioty będą punktowane podczas rekrutacji, popracujcie nad nimi bardziej, aby zdobyć na maturze jak najlepszy wynik.

Dowiadujcie się, jakie są limity przyjęć, progi punktowe, przeliczniki punktów – te informacje pozwolą oszacować szanse na przyjęcie na określony kierunek. Może się zdarzyć, że wybierając inny ośrodek akademicki łatwiej zdobędziecie indeks, bo w innej uczelni po prostu łatwiej dostać się na studia.

Pytajcie o możliwości praktyk, wyjazdów zagranicznych. Porównujcie programy studiów na analogicznych kierunkach, specjalności, które można wybrać. Czytajcie opinie o uczelniach, fora internetowe, rankingi uczelni i kierunków.

Im więcej informacji uzyskacie, tym wybór studiów będzie bardziej świadomy.

Polskie uniwersytety oferują studia licencjackie, inżynierskie i magisterskie. Przygotowują wykwalifikowanych pracowników, a także kadry naukowe. Różnorodność kierunków i specjalności, możliwość studiowania interdyscyplinarnych kierunków międzywydziałowych, wyboru własnych ścieżek kształcenia sprawia, że tysiące młodych ludzi wybiera studia uniwersyteckie.

Dyplom publicznej uczelni, niekiedy z kilkusetletnim doświadczeniem to ciągle prestiż, wyróżnienie, satysfakcja. O renomie polskich uniwersytetów świadczy też liczba studentów zagranicznych, którzy właśnie w naszych szkołach chcą zdobywać wykształcenie.

Pojawiają się niekiedy opinie, że część studiów uniwersyteckich produkuje przyszłych bezrobotnych. Skąd zatem ciągłe zainteresowanie nimi? Dlaczego studia uchodzące za mniej perspektywiczne przyciągają kandydatów? Życie zawodowe zależy od nas samych. Predyspozycje, dodatkowe umiejętności, zaradność, chęć zdobywania nowych doświadczeń przesądzają, czy z satysfakcją odnajdziemy się na rynku pracy.

Studia uniwersyteckie w przeważającej większości – z wyjątkiem prawa i psychologii - realizowane są w trybie dwustopniowym. Można zatem po uzyskaniu dyplomu licencjata wybrać pokrewną lub całkiem inną dziedzinę i kontynuować kształcenie na magisterskich studiach II stopnia, poszerzając tym samym swoje kwalifikacje.

Monika, studentka psychologii na Uniwersytecie Adam Mickiewicza zdecydowanie poleca swoje studia: „Kierunek jest naprawdę ciekawy. Wielu wykładowców to osoby cenione w środowisku, ludzie kompetentni, z pasją. Podkreślam duży wkład własny – samo chodzenie na zajęcia to zdecydowanie za mało. Trzeba włożyć dużo pracy, na bieżąco czytać wskazywaną literaturę, przygotowywać się na ćwiczenia. Mam wielu znajomych absolwentów. Optymizmem napawa mnie, że ich drogi zawodowe ułożyły się zgodnie z profilem wykształcenia. Jestem więc przekonana, że po studiach również będę pracować w zawodzie, który od dawna mnie fascynuje.”

O znaczeniu własnego wkładu i zaangażowania w zdobywanie doświadczeń mówi również Joanna, studentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Zaznacza, jak ważne jest korzystanie z bezpłatnych nawet staży, kursów, łapania niewielkich zleceń w firmach z branży. „Wielu moich kolegów z roku już na początku pracowało dla dużych stacji telewizyjnych czy rozgłośni radiowych. W Warszawie rynek jest ogromny. Wystarczy tylko chcieć. Tu chyba najłatwiej rozpocząć karierę dziennikarską – w stolicy swoje siedziby mają największe firmy z branży mediów. Zajęcia z wykładowcami znanymi z ekranu czy radia to prawdziwa nobilitacja i motywacja, żeby nie zmarnować swojej szansy. Tu tak naprawdę liczy się praktyka – jak najwięcej piszcie, nagrywajcie, chwytajcie każdą okazję, żeby się sprawdzić i doskonalić”.