Dżuma – opracowanie lektury
„Dżuma” Alberta Camusa opowiada o epidemii, która wybucha w algierskim mieście Oran, izolując jego mieszkańców i wystawiając ich na próbę. Powieść ukazuje różne postawy ludzi wobec cierpienia i zagrożenia – od altruizmu i solidarności po egoizm i oportunizm. Choroba staje się symbolem zła i absurdów życia, a walka z nią pokazuje znaczenie odpowiedzialności i ludzkiej solidarności.
Dżuma – opracowanie lektury
Podstawowe informacje
Autor: Albert Camus
Gatunek: powieść paraboliczna
Czas i miejsce akcji: miasto Oran w Algierii, lata 40. XX w., akcja trwa około roku – w czasie epidemii dżumy.
Dżuma – streszczenie
W algierskim mieście Oran zaczynają nagle pojawiać się martwe szczury. Początkowo nikt nie zwraca na to większej uwagi, ale wkrótce zaczynają chorować i umierać ludzie. Dr Bernard Rieux, jeden z pierwszych świadków zachorowań, podejrzewa, że to dżuma. Władze początkowo bagatelizują problem, lecz gdy liczba ofiar gwałtownie rośnie, miasto zostaje zamknięte i odcięte od świata.
Mieszkańcy Oranu z dnia na dzień stają się więźniami własnego miasta. Panuje strach, rozpacz i poczucie izolacji.
W obliczu epidemii ujawniają się różne postawy ludzi:
- Rieux wraz z Jeanem Tarrou i skromnym urzędnikiem Grandem organizują oddziały sanitarne, by walczyć z chorobą.
- Raymond Rambert, dziennikarz, rozpaczliwie stara się uciec do swojej ukochanej – lecz w końcu rezygnuje i przyłącza się do walki.
- Ojciec Paneloux wygłasza kazania tłumaczące sens cierpienia, a później mierzy się ze słabością własnej wiary.
- Cottard, przestępca, korzysta na chaosie, bo epidemia utrudnia policji jego ściganie.
Lato przynosi największą liczbę ofiar. Jednym z najbardziej bolesnych momentów jest śmierć chorego chłopca, której świadkami są Rieux i Tarrou. Wydarzenie to pokazuje bezsens i okrucieństwo dżumy, odbierając bohaterom resztki złudzeń.
Z czasem jednak epidemia stopniowo słabnie. Wreszcie bramy miasta zostają otwarte, a mieszkańcy z radością wracają do życia. Tarrou umiera tuż przed końcem epidemii – mimo walki nie udaje mu się wygrać z chorobą. Rieux dowiaduje się również o śmierci własnej żony, która przebywała na leczeniu poza Oranem.
Na końcu okazuje się, że to dr Rieux był narratorem, który opisał epidemię, by dać świadectwo prawdzie i uczciwości. Zwraca uwagę, że zarazek dżumy nigdy nie znika na zawsze – może powrócić, gdy ludzie o nim zapomną.
Dżuma – bohaterowie powieści
Dr Bernard Rieux
Rieux jest lekarzem i narratorem powieści. To człowiek odpowiedzialny, sumienny i odważny, który mimo bezsensu cierpienia i zagrożenia codziennie walczy z epidemią. Reprezentuje postawę heroizmu codziennego, opartego na działaniu i solidarności z innymi.
Jean Tarrou
Tarrou przybywa do Oranu i angażuje się w walkę z epidemią, organizując ochotnicze oddziały sanitarne. Jest wrażliwy moralnie i filozoficznie, poszukuje świętości bez Boga. Symbolizuje świadomy wybór dobra i altruizmu.
Joseph Grand
Grand to skromny urzędnik, który poświęca się żmudnej pracy nad jednym zdaniem swojej powieści. Choć wydaje się zwyczajny, jego wytrwałość i codzienny trud stają się formą cichego bohaterstwa.
Raymond Rambert
Rambert początkowo próbuje uciec z miasta, by być z ukochaną, kierując się egoizmem. Z czasem jednak zmienia postawę i angażuje się w walkę z dżumą, ukazując możliwość przemiany i solidarności.
Ojciec Paneloux
Paneloux to jezuita, który interpretuje epidemię w kategoriach religijnych. Jego wiara zostaje wystawiona na próbę, gdy doświadcza cierpienia niewinnych, co pokazuje konflikt między wiarą a rzeczywistością.
Cottard
Cottard to przestępca, który korzysta z chaosu wywołanego epidemią. Jest symbolem egoizmu i moralnej patologii, człowieka, który odnajduje korzyść w cierpieniu innych.
Co to jest powieść paraboliczna?
Powieść paraboliczna to taki rodzaj powieści, w której przedstawiona historia ma podwójne znaczenie: dosłowne – opisuje konkretnych bohaterów i wydarzenia oraz ukryte, głębsze – wydarzenia są przypowieścią (parabolą) o czymś ogólniejszym, uniwersalnym, ponadczasowym.
Bohaterowie i wydarzenia mają znaczenie symboliczne, nie są ważni jako indywidualne jednostki, lecz jako przedstawiciele pewnych postaw lub problemów.
Akcja jest pretekstem do ukazania prawdy o świecie i człowieku, historia często wydaje się prosta, ale kryje głęboki sens moralny, filozoficzny lub etyczny.
Miejsce i czas są często „umowne”, nie są szczegółowo określone albo wydają się uniwersalne – tak, by wskazywały na „każde miejsce” i „każdy czas”.
Czytelnik powinien odczytać przesłanie, powieść paraboliczna działa jak przypowieść biblijna – ważniejsza jest nauka, a nie sama fabuła.
Dżuma jako powieść paraboliczna
Wydarzenia mają znaczenie symboliczne - epidemia w Oranie nie jest tylko chorobą, symbolizuje zło, cierpienie, totalitaryzm i wojny, które mogą dotknąć każde społeczeństwo. Akcja dzieje się w Oranie, ale miasto i czas są przedstawione w sposób ogólny, dzięki czemu przesłanie powieści ma charakter uniwersalny. Epidemia jest pretekstem, aby pokazać, że człowiek musi walczyć ze złem, solidarność jest najważniejsza, a życie jest absurdalne i pełne cierpienia.
Bohaterowie reprezentują postawy ludzkie:
- Rieux – odpowiedzialność i walka ze złem
- Tarrou – moralna wrażliwość i altruizm
- Rambert – początkowy egoizm, przemiana w solidarność
- Cottard – oportunizm i wyzysk zła
Książka uczy, że mimo absurdu i bezsensu cierpienia, warto działać i być odpowiedzialnym – co jest typowe dla przypowieści (paraboli).
Dżuma – motywy literackie
Motyw absurdu i bezsensu cierpienia
Dżuma pojawia się nagle i niszczy życie ludzi bez ostrzeżenia i wyraźnego powodu. Pokazuje, że cierpienie jest częścią ludzkiego życia i często nie ma sensu ani celu. Camus uczy, że człowiek musi mierzyć się z tym absurdem, nie oczekując sprawiedliwości czy boskiego wyjaśnienia.
Motyw walki i heroizmu
Bohaterowie, tacy jak Rieux czy Tarrou, walczą z epidemią mimo świadomości, że nie mają gwarancji zwycięstwa. Ich heroizm polega na codziennej, sumiennej pracy i odpowiedzialności wobec innych. Pokazuje to, że prawdziwa odwaga to nie spektakularne czyny, lecz wytrwałe działanie w obliczu zagrożenia.
Cytat: „Trzeba iść naprzód, walczyć tylko w ten jeden sposób – uczciwie.”
Motyw solidarności i wspólnoty
Epidemia ujawnia, że ludzie mogą przetrwać tylko dzięki współpracy i wzajemnej pomocy. Nawet osoby początkowo egoistyczne, jak Rambert, uczą się, że dobro wspólne jest ważniejsze niż osobiste interesy. Camus pokazuje, że solidarność jest kluczem do przetrwania w trudnych chwilach.
Cytat: „W każdym człowieku jest więcej rzeczy zasługujących na podziw niż na pogardę.”
Motyw zła i jego powtarzalności
Dżuma symbolizuje zło, które nie znika na zawsze – może przybierać różne formy, jak wojna, nienawiść czy tyrania. Powieść uczy, że człowiek musi być zawsze czujny i gotowy do walki ze złem, ponieważ nigdy nie zostaje ono całkowicie pokonane.
Cytat: „Zarazek dżumy nigdy nie umiera ani nie znika.”
Motyw wiary i moralności
Ojciec Paneloux interpretuje epidemię religijnie, twierdząc, że cierpienie jest karą lub próbą, podczas gdy Rieux działa racjonalnie, kierując się moralnością i obowiązkiem. Konflikt ten pokazuje granice wiary wobec rzeczywistego cierpienia i potrzebę działania zgodnego z własnym sumieniem.
Cytat: „Człowiek nie jest sam, ale musi sam stawić czoła złu.”
Dżuma – przykładowe tematy rozprawek
Przykładowe tematy rozprawek dotyczące „Dżumy” Alberta Camusa, które mogą się przydać na sprawdzian lub egzamin maturalny:
- Czy człowiek powinien walczyć ze złem, nawet jeśli nie może go całkowicie pokonać?
- W jaki sposób epidemia w Dżumie ukazuje znaczenie solidarności i współpracy między ludźmi?
- Porównaj postawy dr Rieux i ojca Paneloux wobec cierpienia i epidemii. Co pokazują o człowieku?
- Jak Dżuma obrazuje konfrontację człowieka z absurdem życia i cierpieniem?
- W jaki sposób Camus przedstawia zło w powieści Dżuma i jak bohaterowie z nim walczą?
- Omów, jak epidemia wpływa na przemianę postawy Ramberta w Dżumie.
- Wyjaśnij, dlaczego Dżuma jest powieścią paraboliczną i jakie przesłanie uniwersalne niesie.
- W Dżumie bohaterowie pokazują heroizm codzienności. Na czym polega ich odwaga i jakie wartości reprezentują?
Dżuma – pytania jawne na maturę
Na maturze ustnej zdający powinni umieć omówić poniższe zagadnienia na podstawie „Dżumy” Alberta Camus uwzględniając również wybrany kontekst:
- Co skłania człowieka do poświęceń?
- Człowiek wobec cierpienia i śmierci.
- Czy możliwa jest przyjaźń w sytuacjach skrajnych?
- Jakie postawy przyjmuje człowiek wobec zła?
***
Więcej treści maturalnych – Matura od A do Z
Zobacz też Niezbędnik maturzysty
Poznaj dokładnie różne Typy studiów oferowane na polskich uczelniach.
Wybierz najlepszy dla siebie Kierunek studiów oraz uczelnię, która ma go w ofercie.
Miasta akademickie oferują szeroki wachlarz form kształcenia na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych, on-line, hybrydowych.
Nasza Wyszukiwarka uczelni, kierunków, typów studiów ułatwi podjęcie decyzji kandydatowi na studia.
Może już teraz planujesz Studia podyplomowe? Wybór programów ze wszystkich dziedzin jest imponujący.
Powiązane treści
Matura 2026 - jak dobrze napisać wypracowanie
Matura 2026 - matura na poziomie dwujęzycznym 2026
Matura 2026 – najczęściej zadawane pytania
Matura 2026 - błąd rzeczowy na maturze
Matura z języka polskiego 2026 – test historycznoliteracki
Matura 2026 - błąd kardynalny na maturze
Matura 2026 – lista lektur obowiązkowych
Matura 2026 – egzaminy ustne
Matura 2026 – pytania jawne na egzamin ustny z języka polskiego
Matura 2026 – matura poprawkowa
Matura 2026 – przedmioty dodatkowe
Matura 2026 – przedmioty obowiązkowe
Matura 2026 – kiedy wyniki matur?
Matura 2026 – terminy egzaminów
Matura 2026 – ile procent, żeby zdać egzamin?
Matura 2026 – terminy, przedmioty, organizacja
Matura 2026 - matura pisemna z języka angielskiego na poziomie podstawowym
Matura 2026 - matura z matematyki na poziomie podstawowym


















































































































































