Weterynaria

Nie raz pewnie będąc dziećmi znajdowaliśmy ptaszka, który wypadł z gniazda, gołębia ze złamanym skrzydłem czy zagubionego kotka. Troska nad chorym zwierzęciem budziła marzenie o zostaniu lekarzem zwierząt i dla wielu osób marzenie to może stać się pomysłem na życie.

Wobec obecnie dużej świadomości opiekunów zwierząt domowych, traktujących swoich pupili jak domowników, zawód weterynarza jest pożądany, a ze względu na niewiele uczelni kształcących w tym kierunku - również elitarny.

Weterynarię można studiować w kilku ośrodkach akademickich w Polsce.

Studia trwają 11 semestrów (podobnie jak studia na kierunku lekarskim). Medycyna weterynaryjna skupia się na zagadnieniach związanych z leczeniem, profilaktyką oraz zwalczaniem u zwierząt chorób zaraźliwych, mogących zagrażać człowiekowi, a także kontrolą sanitarną środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

W programie studiów na Weterynarii przewidziane są m.in. następujące przedmioty:

chemia, biofizyka, biochemia, botani­ka lekarska, anatomia zwierząt, histologia i embriologia zwierząt, fizjologia zwierząt, mikrobiologia, wirusologia, biologia molekularna, genetyka i hodowla zwierząt, ży­wienie zwierząt i paszoznawstwo, ochrona środowiska, anatomia patologiczna, patofizjologia, farmakologia, tok­sykologia, diagnostyka kliniczna, choroby wewnętrzne, chirurgia i anestezjologia, ortopedia, położnictwo i roz­ród, parazytologia i inwazjologia, epizootiologia, choroby ptaków, choroby owadów użytkowych, biologia i choroby ryb, choroby zwierząt futerkowych, higiena zwierząt rzeź­nych i mięsa, higiena żywności i przetwórstwa spożyw­czego, administracja weterynaryjna, zoonozy, chirurgia małych zwierząt, chirurgia koni, choroby zwierząt łow­nych, choroby zwierząt egzotycznych, choroby zwierząt laboratoryjnych, weterynaria sądowa i inne.

Studenci odbywają obowiązkowy staż kliniczny, obejmujący choroby zwierząt gospodarskich, choroby koni, choroby psów i kotów, choroby ptaków, a także praktykę zootechniczną, kliniczną oraz w Inspekcji Weterynaryjnej. W trakcie studiów obowiązkowa jest nauka języka łacińskiego. Zajęcia mają formę wykładów, ćwiczeń, ćwiczeń laboratoryjnych, projektów.

Studia są bardzo ciężkie, porównywalne ze studiami medycznymi, co potwierdzają wszyscy pytani studenci. Dużo nauki pamięciowej, do tego w przeciwieństwie do studiów lekarskich, skupiających się na człowieku, do opanowania jest wiedza o różnorodnych zwierzętach: ich budowie, fizjologii, chorobach. Paweł, który w tym roku kończy weterynarię na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu uprzedza, że to nie studia dla osób, które zawód weterynarza kojarzą jedynie z podawaniem witamin dla poprawy wyglądu futra rasowego psa, corocznym szczepieniem Azorków, Fafików i Reksów, czy odrobaczaniem znalezionych kotów. Sekcje zwłok, asysta podczas operacji i porodów to już niekoniecznie zajęcia przyjemne dla każdego miłośnika zwierząt. Anatomia, histologia, biochemia i farmakologia to przedmioty, które bardzo często ostatecznie weryfikują listę studentów.

Praca weterynarza jest trudna, niebezpieczna, wykonywana w różnych warunkach atmosferycznych i higienicznych. Podobne zdanie ma Kamil, studiujący weterynarię w Olsztynie: „ - To ciężkie studia, ale jednak ktoś je kończy. Do opanowania jest dużo więcej materiału niż na kierunku lekarskim. Tam mają do przyswojenia jedną wątrobę, a my mamy wątrobę psa, kota, świni, konia. Na medycynie studenci uczą się chorób tylko człowieka, my - poszczególnych gatunków, a nie każdy choruje na to samo. Ogólnie studia są ciekawe, szczególnie na wyższych latach, kiedy zaczynają się staże kliniczne, kontakt ze zwierzętami i ich właścicielami”.

Kandydat na studia weterynaryjne oprócz dobrych wyników z biologii i chemii w szkole średniej i na świadectwie maturalnym powinien być osobą cierpliwą, dokładną, posiadającą umiejętność przyswajania dużych ilości szczegółowych informacji, empatyczną, gotową nieść pomoc w każdej chwili.

Ukończenie kierunku weterynaria pozwala uzyskać tytuł zawodowy lekarza weterynarii. Absolwenci kierunku są przygotowani do badania stanu zdrowia zwierząt, potrafią rozpoznawać, zapobiegać, zwalczać i leczyć choroby. Są zdolni do wykonywania zabiegów chirurgicznych, mogą wydawać recepty na leki i materiały medyczne. Ich kompetencje pozwalają na badanie zwierząt rzeźnych, mięsa i przetworów pochodzenia zwierzęcego, wydawanie opinii i orzeczeń lekarsko-weterynaryjnych. Posiadają wiedzę umożliwiającą sprawowanie nadzoru weterynaryjnego nad produktami pochodzenia zwierzęcego, ochroną zdrowia publicznego i środowiska oraz zwierząt w stadzie.

Perspektywy zawodowe po weterynarii są więc szerokie, miejsca pracy przewidziane dla lekarza weterynarii to przykładowo lecznice weterynaryjne, placówki Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej, prywatne laboratoria diagnostyczne czy kontrolno-badawcze, stacje sanitarno-epidemiologiczne, stacje hodowli zwierząt, zakłady produkcji zwierzęcej, produkcji pasz i dodatków paszowych, przedsiębiorstwa przemysłu farmaceutycznego, hurtownie leków, instytuty naukowo-badawcze i naukowo-dydaktyczne.