Zootechnika

„Zootechnika to nauka o produkcji kotleta, a nie dyscyplina zajmująca się głaskaniem kotków i piesków” - taką kontrowersyjną i kategoryczną opinię wyraża forumowiczka, absolwentka zootechniki.

Warto tę opinie rozważyć, decydując się na studia, które potocznie kojarzą się z opieką nad zwierzętami, ich hodowlą, żywieniem, pielęgnacją.

Zootechnikę można studiować na uczelniach rolniczych, przyrodniczych i technicznych. Studia są dwustopniowe: zawodowe i magisterskie.

Przykładowe specjalności na zootechnice:

• hodowla i użytkowanie zwierząt gospodarskich
• hodowla i użytkowanie koni
• hodowla zwierząt towarzyszących i wolno żyjących
• produkcja pasz i doradztwo żywieniowe
• hodowla ekologiczna i ochrona zwierząt
• prewencja weterynaryjna i ochrona zdrowia zwierząt
• hodowla koni i jeździectwo
• towaroznawstwo i przetwórstwo surowców zwierzęcych
• hodowle amatorskie
• doradztwo i rozwój obszarów wiejskich
• produkcja i marketing pasz przemysłowych
• dzikie zwierzęta
• hodowla małych zwierząt użytkowych i amatorskich
• zwierzęta w agroturystyce i produkcji ekologicznej

Przykładowe przedmioty na zootechnice:

chemia, biochemia, biofizyka, botanika z fizjologią roślin, podstawy ekonomii i mar­ketingu, zoologia, anatomia zwierząt, embriologia, fizjologia, mikrobiologia, genetyka i metody doskonalenia zwierząt, żywienie zwierząt i paszoznawstwo, hodowla, chów i użytkowanie zwierząt, higiena, dobrostan i ochro­na zwierząt, biologia rozrodu zwierząt, żywienie zwierząt i paszoznawstwo, towaroznawstwo produktów pochodzenia zwierzęcego, organizacja pro­dukcji zwierzęcej, chów i hodowla koni, bydła, trzody chlewnej, owiec, drobiu, zwierząt futerkowych, owadów użytecznych, genetyka molekularna, doświadczalnictwo zoo­techniczne, zastosowanie informatyki w hodowli zwierząt, statystyka matematyczna, modyfikowanie wartości odżywczej produktów pocho­dzenia zwierzęcego, psychologiczne, społeczne i zdro­wotne aspekty relacji człowiek - zwierzę, biotechnologie w produkcji pasz, doradztwo w agrobiznesie, ochrona środowiska i systemy prawne ochrony środowiska, doświadczalnictwo zootechniczne, rozród zwierząt, higiena zwierząt, profilaktyka zootechniczna, rybactwo.

Zajęcia prowadzone są w formie wykładów, ćwiczeń laboratoryjnych, projektowych, terenowych oraz seminariów. Studentów obowiązuje praktyka zawodowa, realizowana w stacjach doświadczalnych uczelni, w gospodarstwach państwowych, spółdzielczych, prywatnych, instytucjach obsługi rolnictwa lub za granicą.

Dla kogo studia na zootechnice?

Z pewnością nie są to studia dla osób, które zwierząt nie lubią, boją się ich bądź brzydzą. W trakcie studiów jak i podczas wykonywanej pracy bezpośredni kontakt ze zwierzętami będzie częsty. Charakter przyszłej pracy może też wymagać odporności na warunki atmosferyczne, niekoniecznie przyjemne zapachy i przebywanie we wnętrzach nieprzypominających aranżacji z żurnala. Do bezpośredniego obcowania ze zwierzętami konieczne jest dobre zdrowie - problem będą mieć alergicy - oraz kondycja fizyczna.

„ - Studia nie są super trudne, to nie weterynaria, ale do najłatwiejszych też nie należą. Na drugim semestrze nauki jest dużo więcej i przedmioty są trudniejsze, ale też ciekawsze. Najgorzej jest przejść przez chemię i anatomię, ale jeżeli ktoś systematycznie i sumiennie się uczy to sobie poradzi. Niestety nie było za dużo kontaktu ze zwierzętami, zwłaszcza na pierwszym roku. Pracę w zawodzie ciężko znaleźć, ale jest. Sporo zależy od ukończonej specjalności. Zootechnika to jest interdyscyplinarna nauka - zajmuje się nie tylko chowem i hodowlą zwierząt, ale też produkcją zwierzęcą, towaroznawstwem, żywieniem zwierząt - jeżeli ktoś jest dobry w tym co robi i kocha, to pracę znajdzie” - pełna optymizmu pozostaje studentka zootechniki Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Praca po zootechnice

Absolwenci zootechniki są przygotowani do pracy w przedsiębiorstwach zajmujących się obrotem zwierząt i surowcami pochodzenia zwierzęcego, do prowadzenia gospodarstw rolniczych, pracy w administracji związanej z rolnictwem, doradztwem rolniczym, nadzorze hodowlanym i służbach inseminacyjnych. Są specjalistami w zakresie ekonomii, marketingu, zarządzania i handlu w dziedzinie chowu i hodowli zwierząt gospodarskich oraz oceny surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego, produkcji roślinnej i zwierzęcej.

W zależności od ukończonej specjalności mogą pracować w fermach przemysłowych, ośrodkach hipicznych, gospodarstwach agroturystycznych, ośrodkach doradczych z zakresu utrzymania, hodowli i pielęgnacji zwierząt towarzyszących człowiekowi (psy, koty, fretki, szynszyle, ptaki ozdobne i wiele innych) oraz zwierząt wolno żyjących, ogrodach zoologicznych, instytucjach i placówkach zajmujących się zwierzętami towarzyszącymi, np. w schroniskach dla zwierząt, hotelach dla zwierząt, zwierzętarniach przy instytutach i laboratoriach badawczych, uczelniach medycznych, firmach produkujących pasze, premiksy i dodatki paszowe, laboratoriach związanych z przemysłem paszowym, przedsiębiorstwach prowa­dzących obrót środkami do produkcji zwierzęcej i obrót produktami rolniczymi, instytucjach zajmujących się ochroną zwierząt i środowiska, instytucjach finansowej obsługi rolnictwa, placówkach naukowo-badawczych i szkolnictwie, redakcjach czasopism rolniczych oraz radiowych i telewizyjnych redakcjach programów rolniczych.