Umowa o pracę, czyli wiesz, co podpisujesz
Zatrudnienie pracownika może opierać się na różnych rodzajach umów o pracę. Warto mieć chociaż podstawową wiedzę na ten temat, aby w kontakcie z pracodawcą znać mocne i słabsze aspekty każdego rodzaju zatrudnienia.
Wertowanie ofert pracy i wysyłanie własnych aplikacji mamy już za sobą. Proces rekrutacji przebiegł pomyślnie, przed nami już tylko wyczekana praca. Każda umowa obwarowana jest przepisami właściwego kodeksu, z którego jednoznacznie wynikają prawa i obowiązki stron zawierających umowę. Warto się więc przyjrzeć skrótowo kilku najczęściej spotykanym umowom, jakie wiążą nas z pracodawcą. Jako że nieznajomość prawa szkodzi, lepiej poznać konsekwencje, wynikające z konkretnych umów.
Umowa o pracę
Najczęściej zawierana w formie pisemnej, aczkolwiek forma ustna też jest dopuszczalna, wymaga jednak późniejszego potwierdzenia na piśmie. Umowa taka powinna zawierać kilka stałych elementów, jak data zawarcia umowy, określenie rodzaju umowy, wskazanie stron, które ją zawierają, nazwanie rodzaju pracy, jakiej dotyczy, określenie czasu pracy oraz miejsca, gdzie będzie wykonywana, sprecyzowanie wynagrodzenia. Kwestie te są oczywiście wcześniej omawiane w trakcie rozmów kwalifikacyjnych i szczegółowych ustaleń warunków pracy. Umowa o pracę może być podpisana na czas określony (wygasa w momencie upłynięcia wskazanego terminu, dalsza współpraca wymaga podpisania nowej umowy), na czas nieokreślony, na okres próbny, na czas wykonywania określonej pracy czy na zastępstwo.
Podpisanie umowy o pracę gwarantuje pracownikowi możliwość skorzystania z urlopu płatnego w wymiarze odpowiadającym stażowi pracy. Podobnie w przypadku choroby przysługuje odpowiednio skalkulowane wynagrodzenie. I co bardzo ważne w kontekście przyszłej emerytury: przepracowany okres wlicza się do stażu pracy. Ponadto pracodawca ma obowiązek odprowadzać składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne.
Umowa o pracę podpisana na czas nieokreślony (oraz na okres próbny) chroni przez pewien okres pracownika w sytuacji jej wypowiedzenia przez pracodawcę. W zależności od czasu pracy u danego pracodawcy, pracownika obowiązuje odpowiedni okres wypowiedzenia. Nie traci on pracy z dnia na dzień. Dodatkowo w określonych sytuacjach pracownikowi przysługują 2 lub 3 dni wolne na poszukiwanie pracy. Umowę o pracę można również rozwiązać za porozumieniem stron, na zasadach określonych przez strony. Umowę o pracę regulują przepisy kodeksu pracy.
Umowa-zlecenie
Umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną, regulują ją przepisy kodeksu cywilnego. Najistotniejsze w niej jest wskazanie zleceniodawcy i zleceniobiorcy oraz jej przedmiotu, czyli wykonywanej na rzecz zleceniodawcy pracy. Według przepisów kodeksu cywilnego nie ma mowy o wykonywaniu w ramach umowy zlecenia konkretnych czynności faktycznych. Istotą jest „staranne działanie” na rzecz zleceniodawcy, a wynagrodzenie nie jest uzależnione od wyników. Umowa nie określa miejsca wykonywania pracy ani czasu pracy. Ta cywilnoprawna umowa nie daje możliwości wliczenia czasu pracy do łącznego stażu pracownika. Pracownikowi nie przysługuje płatny urlop. Obowiązkowo odprowadzane są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, również wypadkowe o ile praca wykonywana jest w miejscu prowadzenia działalności przez zlecającego, natomiast ubezpieczeniu chorobowemu zleceniobiorcy podlegają dobrowolnie.
Umowa zlecenie może zostać wypowiedziane przez każdą ze stron i w każdym czasie. Do rozwiązania dochodzi z dnia na dzień bez żadnych okresów wypowiedzenia, chyba że strony ustaliły w umowie inne warunki rozwiązania wzajemnej relacji.
Uczniowie lub studenci do ukończenia 26 roku życia nie zostają objęci składkami ZUS przy podpisaniu umowy zlecenie, co oznacza, że taka forma zatrudnienia jest dla pracodawcy tańsza. Umowa-zlecenie jest więc powszechnie stosowana do regulowania stosunków pracy w odniesieniu do osób uczących się.
Umowa o dzieło
To również umowa cywilno - prawna. Od umow y -zlecenia różni ją przede wszystkim przedmiot umowy. W tym przypadku jest jasno sprecyzowany efekt końcowy, jaki ma być uzyskany w wyniku pracy przyjmującego zamówienie. Umowa ta nazywana jest „umową rezultatu”, bo to on warunkuje wywiązanie się lub nie z umowy. Przykładowo przedmiotem umowy jest wykonanie zdjęć, przetłumaczenie tekstu, sporządzenie protokołu, projekt graficzny, aranżacja wnętrza, itp. W przypadku umowy o dzieło nie są odprowadzane żadne składki, czas pracy objęty umową o dzieło nie jest wliczana do stażu pracy.
Własna działalność gospodarcza czyli tzw. samozatrudnienie
Coraz więcej ogłoszeń o pracę zawiera klauzulę gotowości podjęcia własnej działalności gospodarczej. To najbardziej ryzykowna forma zatrudnienia, szczególnie w przypadku osób, które nie posiadają doświadczeniu w prowadzeniu własnej firmy. Przede wszystkim na nas samych spada konieczność ponoszenia kosztów prowadzenia tej działalności, opłacenia obowiązkowych comiesięcznych składek, niezależnie od wysokości uzyskanego przychodu. Z perspektywy pracodawcy takie zatrudnienie jest korzystne. Znacznie zmniejsza koszty personalne pracownika. Należy jednak pamiętać, że osoba zatrudniona w oparciu o działalność gospodarczą w sytuacji ewentualnej choroby otrzyma od ZUS wynagrodzenie chorobowe odpowiadające wysokości opłacanej stawki (a jest ona najczęściej najniższa). Przy takiej formie zatrudnienia nie istnieją żadne terminy wypowiedzenia, wobec czego należy liczyć się z tym, iż można stracić pracę z dnia na dzień bez jakiegokolwiek zabezpieczenia.
Z powyższych powodów samozatrudnienie bywa dobrym rozwiązaniem dla osób z pewnym bagażem doświadczeń zawodowych, specjalistów w okreslonej branży, znających rynek i konkurencję, którzy mają wiedzę na temat rynku, księgowości, prowadzenia przedsiębiorstwa, są zdyscyplinowani, pracowici, potrafia wyznaczać sobie cele i konsekwentnie je realizować. Młodym osobom, np. absolwentom szkół wyższych, wskarciem służą Inkubatory Przedsiębiorczości. Dzięki nim, jak i uczelnianym Biurom Karier, można zdobyć podstawową wiedzę na temat założenia firmy i funkcjonowania przedsiębiorstwa, jednak ostatecznie na sukces wynikający z prowadzeni własnej działalności, trzeba zapracować samemu.
Kontrakt menedżerski
Kontrakt menedżerski regulują przepisu kodeksu cywilnego, jego charakter jest zbliżony do umowy - zlecenia, z tą różnicą, że menedżer przyjmuje zlecenie zarządzania przedsiębiorstwem w imieniu przedsiębiorcy, zaś jego wynagrodzenie uzależnione jest od konkretnego wyniku: uzyskania odpowiedniego poziomu zysku, zdobycia nowego rynku zbytu, osiągnięcie ustalonej wysokości sprzedaży, itp. Rozwiązanie kontraktu menedżerskiego może odbyć się praktycznie z dnia na dzień. Kontrakt menedżerski może również zostać zawarty w formie umowy o pracę, wówczas stosuje się do niego przepisy prawa pracy.
Niewątpliwą zaletą takiej formy zatrudnienia jest brak podporządkowania i zwierzchności kierowniczej, duża samodzielność i swoboda decyzyjna, czy nienormowany, elastyczny czas pracy.