Logopedia
Logopedia zajmuje się diagnozowaniem problemów i niesieniem pomocy w sytuacjach, gdy człowiek nie jest w stanie nauczyć się języka, zna go, ale nie potrafi go dostatecznie sprawnie używać lub nastąpiło mechaniczne uszkodzenie mózgu albo choroba.
Gdzie studiować logopedię?
Logopedię można studiować na wybranych uczelniach medycznych, pedagogicznych czy uniwersytetach. Studia mogą być dwustopniowe, zawodowe i magisterskie, a także podyplomowe. Studia podyplomowe w formie online na kierunku Logopedia można realizować w Wyższej Szkole Kształcenia Zawodowego (WSKZ). Oferowane tam studia podyplomowe (Logopedia) mają charakter kwalifikacyjny, dlatego nadają uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy lub nauczyciela logopedy.
Logopedia zajmuje się diagnozowaniem problemów i niesieniem pomocy w sytuacjach, gdy człowiek nie jest w stanie nauczyć się języka, zna go, ale nie potrafi go dostatecznie sprawnie używać lub nastąpiło mechaniczne uszkodzenie mózgu lub choroba psychiczna, które spowodowały, że język „rozpadł się” w umyśle.
Zapewne niejeden z nas zetknął się w wieku okołoprzedszkolnym czy wczesnoszkolnym z przemiłą panią, która próbowała nas przekonać, że ryba to ryba, a nie „lyba”, a w „safie” jest szalik, a nie „salik”.
Wystarczy posłuchać wypowiedzi radiowych czy telewizyjnych osób mniej lub bardziej znanych z życia publicznego, żeby usłyszeć, ile jest zaniedbań logopedycznych. Jak wielkie zmiany i poprawę komfortu życia może przynieść praca z logopedą oglądaliśmy w sfilmowanej historii brytyjskiej rodziny królewskiej. Takie przykłady z wyższych sfer z pewnością dają nadzieję osobom, na co dzień borykającym się z poważnymi wadami wymowy, które stają na przeszkodzie swobodnych kontaktów, komunikowania się, a nawet pracy zawodowej.
Studia wymagają otwartości umysłu na różne, niekoniecznie pokrewne dziedziny wiedzy. Ten interdyscyplinarny kierunek studiów łączy wiedzę lingwistyczną (wiedza o języku, kultura języka – normy poprawności, komunikacja werbalna i niewerbalna), psychopedagogiczną (przyswajanie języka przez dzieci, wpływ rodziny i najbliższego otoczenia dziecka, zagrożenia rozwoju mowy), medyczną (anatomia i fizjologia człowieka, pediatria, ortodoncja, neurologia dziecięca) z wiedzą dotyczącą zaburzeń mowy, profilaktyki i terapii pedagogicznej. Profil uczelni decyduje o ciążeniu nauki w kierunku bardziej medycznym (zaburzenia neurologiczne) lub językoznawczym - wiele przedmiotów będzie pokrywać się z programem filologii polskiej.
„ - Studiuję logopedię na Uniwersytecie Gdańskim. Kierunek jest ciekawy, bardzo rozwijający, wszechstronny, a przede wszystkim ma zastosowanie w praktyce już od samego początku studiów. Na mojej uczelni stawia się nacisk przede wszystkim na logopedię, dodatkowo jest linia przedmiotów filologicznych, tak, że po licencjacie można uczyć języka polskiego i jednocześnie być logopedą w szkole. Po studiach magisterskich ma się już pełne uprawnienia logopedy ogólnego plus logopedy w jednej z wybranych specjalizacji” - o swoich studiach opowiada Joanna.
Logopedia - przedmioty na studiach
W programie zajęć studenci maja takie przedmioty, jak: podstawy anatomii, wprowadzenie do fizjologii, genetyka i embriologia człowieka, patologia, akustyka, psychologia, dydaktyka postępowania logopedycznego, etyka, patologia głosu i mowy oraz narządu słuchu i równowagi, metody badania i diagnostyki zaburzeń narządu słuchu, komunikowanie interpersonalne, elementy nauki o języku, logika, emisja głosu, biostatystyka, otolaryngologia, foniatria, diagnoza i terapia logopedyczna, elementy ortodoncji, oto neurologia, elementy psychoakustyki, metody diagnozy i terapii jąkania i mowy bezładnej, profilaktyka logopedyczna, profilaktyka zaburzeń słuchu, język migowy, technika mowy, fonetyka patoartykulacyjna i akustyczna, podstawy dialektologii.
Studenci odbywają obowiązkową praktykę zawodową w poradni logopedycznej, pracowni audiometrycznej, poradni foniatrycznej z zakresu badań głosu i mowy, poradni psychologiczno-pedagogicznej, przedszkolach czy szpitalach.
„ - Studiowałam logopedię na Uniwersytecie Warszawskim - opowiada Maria. Część praktyk odbywała się w przedszkolu. Wspominam to jak jakiś koszmar. Współpracowaliśmy z niewielką grupą 5-latków, tzw. „łagodniejszymi przypadkami”. Trenowaliśmy „r”. Ich interesowało wszystko, tylko nie zajęcia. I co za paradoks, obecnie prowadzę własną poradnię logopedyczną, pracuję z dziećmi i uważam, że to fantastyczna praca. Najwyraźniej ówczesny brak doświadczenia nas pogrążył. Efekty z pracy są dla mnie uskrzydlające, pracuję nad kilkoma ciężkimi wadami, wymaga to wiele cierpliwości, ale satysfakcja jest z niczym nieporównywalna”.
Wiele uczelni podczas rekrutacji na studia sprawdza predyspozycje kandydata do zawodu: wykluczone są jakiekolwiek wady wymowy, zgodnie z zasadą, że przykład idzie z góry. Mowa logopedy powinna być wzorcowa, aby podczas ćwiczeń z pacjentem nie utrwalać drobnych nawet błędów. Kandydat musi mieć również bardzo dobry słuch, aby wychwycić wszelkie niedoskonałości mowy pacjenta.
Praca po Logopedii
Absolwent kierunku Logopedia przygotowany jest do pracy logopedy w szkołach, przedszkolach i innych placówkach oświatowych oraz opieki medycznej, jak poradnie logopedyczne, audiologiczne, foniatryczne, otolaryngologiczne, domy pomocy społecznej, sanatoria.
Posiada kompetencje kształtowania i korygowania emisji głosu oraz techniki mówienia, co umożliwi mu pracę logopedy także w rozgłośniach radiowych i telewizyjnych, placówkach kulturalnych i innych zatrudniających ludzi zawodowo posługujących się głosem. Studia przygotowują do prowadzenia prywatnej praktyki logopedycznej, stanowią podstawę rozpoczęcia pracy naukowej w zakresie wad mowy.
Kandydaci na studia, a przede wszystkim przyszli logopedzi, powinni być osobami empatycznymi, budzącymi zaufanie, cierpliwymi, często długo oczekującymi na pozytywne efekty pracy. Z kolei osiągnięte efekty będą bardzo satysfakcjonujące i motywujące - to sukces logopedy i jednocześnie poprawa jakości życia pacjenta. Logopeda to zawód dla osób komunikatywnych, kontaktowych, wyrozumiałych, gotowych do pracy z dziećmi. Najczęściej praca polega na indywidualnym ćwiczeniu z pacjentem - wymaga elastyczności i odporności na jego słabości.