Studia turystyczno-sportowe

Wybór konkretnego kierunku z grupy turystycznych czy sportowych determinuje ścieżkę kariery zawodowej.

Często studia toczą się niejako równolegle do kariery sportowej. Główne siły skierowane są na zwiększanie wydajności, poprawę wyników, osiąganie coraz lepszych rezultatów sportowych. Życie sportowca wyznaczają zgrupowania, kolejne starty, zawody. To sukcesy i pieniądze okupione niezwykle wyczerpującą pracą, litrami wylanego potu, wieloma frustracjami i chwilami zwątpienia we własne siły. Pełnia możliwości przypada w tym zawodzie na określony wiek, emerytura sportowa przychodzi bardzo wcześnie, poniesione kontuzje i przeciążenia organizmu dają o sobie znać już w młodym wieku. Sukcesy i medale rekompensują wcześniejsze wyrzeczenia. Jednak nie wszyscy osiągają same szczyty, dochody z osiągnięć sportowych kończą się wraz z zaprzestaniem kariery.

Ale absolwenci wychowania fizycznego czy kierunku sport to nie tylko aktualni czy przyszli medaliści, osoby żyjące z uprawiania konkretnej dyscypliny sportu. Wielu z nich, po uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji i uprawnień pracuje jako nauczyciele wychowania fizycznego w szkołach, przedszkolach i innych placówkach wychowawczo-opiekuńczych. Instruktorzy czy trenerzy określonej dyscypliny zatrudniani są w klubach sportowych, siłowniach, na basenach, w szkółkach piłkarskich, narciarskich, surfingowych czy związanych z innymi dyscyplinami, ogniskach sportowych, jednostkach zajmujących się krzewieniem kultury fizycznej. Pracują jako ratownicy na basenach, kąpieliskach, w parkach wodnych. Wiele z tych zawodów pozwala łączyć pasję z pracą, a do tego ich wykonywanie wymusza prowadzenie aktywnego i zdrowego stylu życia.

Absolwenci specjalności menedżerskich zajmują się zarządzaniem klubami czy obiektami sportowymi, promowaniem sportu, marketingiem w sporcie, pracują w sekcjach sportowych administracji samorządowej czy państwowej, organizują imprezy sportowe, pełnią funkcję rzeczników prasowych instytucji sportowych.

Studia związane z turystyką przygotowują do pracy w biznesie turystycznym. Absolwenci są zatrudniani w hotelach, biurach podróży, ośrodkach wypoczynkowych, sportowych i rekreacyjnych, centrach odnowy biologicznych, gospodarstwach agroturystycznych, obiektach uzdrowiskowych, organizacjach turystycznych i oddziałach PTTK. Mogą zajmować stanowiska w administracji samorządowej i państwowej, fundacjach i stowarzyszeniach. Wiele osób decyduje się na prowadzenie własnej działalności gospodarczej.

Trudno wyobrazić sobie kogoś na studiach sportowych, kto nie jest aktywny i sprawny fizycznie, sport nie jest bliski jego sercu. To zasadniczy warunek, aby rozważać takie kształcenia. Program studiów przeładowany jest zajęciami na basenie, hali sportowej, bieżni – kto notorycznie przynosił zwolnienia z w-f, raczej na tych kierunkach nie ma czego szukać. Aktywność sportowa musi być po prostu pasją.

Wiele osób rozpoczynających kształcenie na uczelniach sportowych może już się pochwalić osiągnięciami sportowymi, inni na ważniejsze medale jeszcze muszą poczekać. Jednak wszystkich łączy z pewnością waleczność, zawziętość, determinacja i wola walki, potrzeba podnoszenia poprzeczki i pracowitość. Silna motywacja wewnętrzna i chęć wyznaczania nowych celów i zadań to cechy wojowników, a takimi są przecież sportowcy.

Różnorodne specjalności na kierunkach sportowych wytyczają inne ścieżki przyszłej kariery. Oprócz wspomnianych wyżej cech od przyszłych menedżerów sportu oczekuje się zaradności, operatywności, umiejętności podejmowania racjonalnych decyzji, pracy w grupie, predyspozycji negocjacyjnych.

Przyszli pracownicy branży turystycznej muszą być osobami kontaktowymi, ciekawymi świata, otwartymi na inną kulturę, cierpliwymi, tolerancyjnymi, kreatywnymi, umiejącymi sprostać niestandardowym sytuacjom, posiadającymi predyspozycje do działań organizatorskich, zainteresowanymi aktywnymi formami spędzania wolnego czasu.

Zasady rekrutacji na poszczególne kierunki determinuje charakter uczelni. Nieco inaczej wygląda rekrutacja na np. uniwersytety czy uczelnie ekonomiczne niż szkoły typowo sportowe, gdzie wszystkich kandydatów dodatkowo obowiązuje egzamin sprawnościowy.

Spójrzmy więc najpierw na kierunki turystyczne. Kwalifikacja odbywa się w oparciu o wyniki uzyskane na maturze ze wskazanych przez uczelnię przedmiotów. Dominować będzie język obcy, geografia, często język polski, matematyka lub inne przedmioty.

Rekrutując na turystykę na Uniwersytecie Wrocławskim musicie, obok języka obcego, wskazać jeden przedmiot wybrany spośród: geografia, biologia, fizyka i astronomia, chemia, historia, język polski, matematyka lub wos. Na ten sam kierunek na Uniwersytecie Szczecińskim musicie wskazać trzy przedmioty, po jednym z następujących grup: geografia, język polski, wos, historia, następnie: język obcy, geografia, informatyka, matematyka, biologia oraz ostatnia grupa: chemia, filozofia, fizyka, informatyka, język obcy.

Uczelnie sportowe na kierunek turystyka oprócz wyników maturalnych ze wskazanych przedmiotów wymagają zaświadczenia o stanie zdrowia lub dodatkowo przeprowadzają test sprawności fizycznej, polegający na sprawdzeniu umiejętności pływania.

Kierunki typowo sportowe, jak wychowanie fizyczne, sport, to wcale nie domena jedynie Akademii Wychowania Fizycznego, ale też studia uniwersyteckie. Uniwersytety kładą mniejszy nacisk na weryfikację sprawności fizycznej. Rekrutacja sprowadza się albo tylko do przeliczenia wyników z konkretnych przedmiotów maturalnych, albo dodatkowo złożenia oświadczenia przez kandydata, że potwierdza swoją umiejętność pływania.

Dodatkowe punkty podczas rekrutacji otrzymują kandydaci posiadający osiągnięcia w sporcie: klasy sportowe, mistrzowskie lub uprawnienia instruktorskie. Niektóre uczelnie przewidują przyjęcia na studia poza zwykłym trybem rekrutacji dla np. uczestników igrzysk olimpijskich, czy Mistrzostw Świata i Europy.

Kandydaci na AWF oprócz konkursu świadectw przechodzą dodatkowo egzamin sprawnościowy.

Przykładowo rekrutacja na wychowanie fizyczne do katowickiej Akademii Wychowania Fizycznego składa się z konkursu świadectw z trzech wybranych przez kandydata przedmiotów, złożenia zaświadczenia o stanie zdrowia oraz sprawdzianu z pływania, jednej wybranej gry zespołowej oraz gimnastyki lub lekkiej atletyki.

Uczelnie niepubliczne rekrutują najczęściej na podstawie kolejności zgłoszeń i złożenia wymaganych dokumentów, ewentualnie z załączeniem zaświadczenia o stanie zdrowia.

Jak widać, różnice w zasadach rekrutacji są spore. Zawsze wcześniej sprawdzajcie, jakie są szczegółowe wymogi na uczelni, którą wybraliście, z jakich dyscyplin musicie się przygotować lub jakie zaświadczenia przedłożyć komisji i jakie osiągnięcia poświadczyć, aby uzyskać indeks bez weryfikacji świadectwa i dodatkowych egzaminów.

Przeanalizuj perspektywy i możliwości zawodowe. Wybór kierunku, uczelni determinuje, do jakiej pracy będziesz przygotowany. Pamiętaj, że na kierunkach sportowych duży nacisk jest położony na doskonalenie dyscyplin sportowych. Musisz cieszyć się więc doskonałym zdrowiem, dobrą kondycją i przygotować się, że po wyczerpujących treningach powinno starczyć sił na kolokwia, zaliczenia, teorię.

Sprawdzaj wcześniej zasady rekrutacji, limity miejsc, progi punktowe. To pozwoli Ci oszacować swoje szanse na konkretnym kierunku czy uczelni. Może się okazać, że te same studia realizowane w innym ośrodku akademickim są ze względu na różnice w kwalifikacji bardziej dla Ciebie dostępne.

Porównuj programy studiów, sprawdzaj, jaki jest procent zajęć praktycznych, sprawnościowych. Akademie Wychowania Fizycznego to uczelnie typowo nakierowane na kształcenie w zakresie sportu, rekreacji, wychowania fizycznego. Kierunek turystyka i rekreacja inaczej będzie wyglądać na Uniwersytecie Ekonomicznym niż na AWF. Na niektórych kierunkach w trakcie studiów można uzyskać dodatkowe uprawnienia, np. instruktorskie – warto to wiedzieć wcześniej, wybierając szkołę wyższą.

Dowiaduj się, jakie jest zaplecze dydaktyczne a przede wszystkim baza sprzętowa, warunki do ćwiczeń, treningu, infrastruktura sportowa, wyposażenie sal treningowych. To wszystko wpłynie na jakość Twoich studiów.

Pytaj o możliwość wymiany międzynarodowej studentów. Sprawdzaj z jakimi uczelniami współpracuje szkoła czy wydział, jakie programy migracji międzyuczelnianej realizuje.

Ustal priorytety, zdecyduj, co ma dla Ciebie największe znaczenie. Czytaj opinie o uczelniach, rankingi szkół wyższych i konkretnych kierunków studiów. Pytaj na forach internetowych – studenci i absolwenci to nieocenione źródło informacji.

Analizując te wszystkie aspekty dokonasz świadomego wyboru.