Studia artystyczne

Myśląc stereotypowo – nienormowana, od projektu do projektu. Choć wcale nie do końca.

Wiele kierunków artystycznych przygotowuje kadry do pracy w instytucjach kulturalno-oświatowych, ośrodkach krzewienia i animacji kultury, placówkach edukacyjnych: szkołach, ogniskach artystycznych, kółkach zainteresowań.

Ukończenie architektury czy architektury wnętrz przygotowuje do pracy w biurach architektonicznych, prowadzenia własnej działalności związaną z projektowaniem architektonicznym, projektowaniem wnętrz, zieleni. Absolwenci pracują jako graficy komputerowi, projektanci wzornictwa użytkowego, mebli.

Wybrane kierunki przygotowują specjalistów w zakresie projektowania ubiorów, materiałów, mebli. Osoby, które ukończyły grafikę często pracują jako tzw. freelancerzy, a także w studiach projektowych, agencjach reklamowych, wydawnictwach czy instytucjach powiązanych z mediami. Dyplom z reżyserii to niekoniecznie wielkie produkcje na miarę Tarantino – reżyserzy zatrudniani są w agencjach przy tworzeniu filmów reklamowych, nagrywaniu klipów, krótkich filmików promocyjnych, produkcji widowisk, gal, uroczystości.

Absolwenci uczelni filmowych i teatralnych zapewne swoją przyszłość zwiążą ze sceną, estradą, kamerą filmową. Typowe aktorstwo to na pewno zawód ciężki. Dosłownie, bo zarówno studia jak i późniejsza praca wymagają doskonałej kondycji i sprawności fizycznej. Ale również dlatego, że mocno determinuje życie osobiste: próby i spektakle do późnych godzin, praca na planie filmowym przez wiele tygodni poza miejscem zamieszkania. Dlatego aktorstwo traktowane jest jak misja, sposób na życie.

Jak widać więc różnorodność kierunków artystycznych powoduje, że absolwenci mogą podążać bardzo różnymi ścieżkami zawodowymi. Realizują się w przeróżnych dziedzinach, od typowo twórczych, po projektowe czy edukacyjne.

Najkrócej można by powiedzieć – dla artystów. Osób z talentem, ekspresją, które chcą doskonalić swój warsztat w określonej dziedzinie, rozwijać swoje umiejętności, tworzyć, kreować.

Czy oprócz niecodziennego talentu można mówić o konkretnych predyspozycjach w przypadku studiów artystycznych?

Pracowitość – bez niej trudno będzie w terminie oddać prace zaliczeniowe, efektywnie wykorzystać plenery malarskie, przygotować etiudy zaliczeniowe, napisać na czas scenariusz, wykonać projekt. Stereotypowe myślenie o artystach każe postrzegać ich jak osoby ekscentryczne, o niebanalnej osobowości, wrażliwości, refleksyjności, ludzi nietuzinkowych. Zapewne właśnie dzięki umiejętności niestandardowego postrzegania otoczenia i szukania nowych form wyrazu powstają dzieła na miarę Picassa, Abakanowicz czy Almodovara.

Nie oszukujmy się – największe szanse na indeks mają osoby, które od wczesnego dzieciństwa szlifują talent, kończą często równolegle ze szkołą średnią inną szkołę artystyczną, uczęszczają regularnie na zajęcia dodatkowe. Powtórzmy więc – pracowitość jest w cenie!

Wybrane studia artystyczne, w szczególności projektowe, wymagają zmysłu technicznego, swobodnego korzystania z nowinek technologicznych, programów komputerowych.

W wielu zawodach artystycznych nie bez znaczenia będzie doskonała kondycja fizyczna. Jej poziom jest nawet weryfikowany na egzaminie wstępnym na aktorstwo – ten zawód wymaga najwięcej tężyzny i sprawności ruchowej. Tylko w ekstremalnych scenach z pomocą przychodzą dublerzy czy kaskaderzy. Aktor pracuje na co dzień ciałem – tańczy, biega, pływa, jeździ konno.

O oryginalności dzieł i dokonać artystycznych decyduje indywidualizm, umiejętność samodzielnego myślenia, pójście niekiedy pod prąd utartym schematom. To wymaga charakteru i silnej osobowości, ale też odpowiedzialności za wymowę i przekaz stworzonych dzieł.

Osobowość artystów łączy wykluczające się cechy – z jednej strony rozbudowane ego,charyzma, chęć zwracania na siebie uwagi, podziwiania dokonań, z drugiej jednak - pokora i cierpliwość. Artyści muszą cechować się dużą odpornością psychiczną. Są nieustająco oceniani przez odbiorców swoich dzieł, krytyków. Ich pracy twórczej towarzyszy przez to stała presja publiczności, wiadomo, że nie zawsze życzliwie nastawionej.

Kandydaci rekrutowani są na podstawie wyników uzyskanych na maturze z określonych przedmiotów (najczęściej języka polskiego, ewentualnie języka obcego lub innych przedmiotów), jednak kluczowy przy naborze na wybrane kierunki (np. malarstwo, rzeźbę, reżyserię, aktorstwo) jest egzamin praktyczny.

To istny maraton – egzamin rozłożony jest na kilka dni. Najczęściej obejmuje dwie części: przegląd prac wykonanych przez kandydata – tzw. teczkę oraz sprawdzenie przed komisją egzaminacyjną konkretnych umiejętności czyli wykonanie wskazanych zadań.

Przykładowo na poznańskim Uniwersytecie Artystycznym kandydaci na malarstwo zdają egzamin z rysunku oraz malarstwa, przystępują do sprawdzianu kierunkowego polegającego na wykonaniu prac malarskich oraz dokonują prezentacji swoich prac. W krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych obowiązuje dodatkowo egzamin teoretyczny weryfikujący umiejętność samodzielnego myślenia, definiowanie pojęć czy kojarzenie zjawisk artystycznych.

W przypadku kierunków aktorskich oceniana jest sprawność ruchowa, poczucie rytmu, wyrazistość ciała. Osoby walczące o indeks na Wydziale Aktorskim Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu w części praktycznej egzaminu muszą zaprezentować utwory literackie i wokalno-muzyczne oraz wykonać ćwiczenia aktorskie zadane przez komisję. Wieloetapowa rekrutacja do warszawskiej Akademii Teatralnej obejmuje prezentację przygotowanych przez kandydata utworów, egzamin teoretyczny, egzamin taneczno-ruchowy, egzamin aktorski oraz konsultacje logopedyczne, taneczne i aktorskie.

Jak widać kwalifikacja na te same kierunki w różnych uczelniach nieco się różni – zawsze wcześniej sprawdzajcie szczegółowe wymogi, aby sprostać w szczególności oczekiwaniom komisji podczas praktycznej części rekrutacji.

Zanim przekroczycie próg łódzkiej filmówki wraz z kilkoma innymi szczęśliwcami, którzy również zdobyli indeks kierunku reżyseria, zajrzyjcie tam już teraz.

Po zakamarkach uczelni oprowadzi „Przewodnik dla poważnie zagubionych kandydatów”:

https://filmowykot.pl/2015/06/06/o-co-chodzi-ze-sz....

Kandydat na studia artystyczne nie objawia swojego talentu miesiąc przed maturą. Najczęściej decyzja o wyborze konkretnego kierunku poprzedzona jest nawet wieloletnim etapem rozwijania swojej pasji i uzdolnień początkowo na zajęciach dodatkowych w szkole, potem w ogniskach artystycznych, kółkach teatralnych, plastycznych, na warsztatach z określonej dziedziny. Egzamin na studia jest w zdecydowanej części praktyczny – tak naprawdę trzeba już sporo umieć, zanim zacznie się naukę malarstwa, aktorstwa czy rzeźby.

Wybrane uczelnie artystyczne organizują poradnie konsultacyjne dla kandydatów – to bardzo wartościowa i pomocna inicjatywa, z której warto skorzystać. Możecie tam uzyskać cenne wskazówki i porady związane z przygotowaniem do egzaminu i jego przebiegiem, przećwiczyć ze specjalistami materiał, który przygotowujecie na egzamin.

Są też wydziały, które przed przystąpieniem do rekrutacji wymagają zaświadczenia lekarskiego. Przykładowo kandydaci na reżyserię dźwięku muszą przejść badania audiometryczne, kandydaci na kierunki wokalne są badani przez foniatrę, a do ortopedy wybiorą się osoby, które chcą studiować edukację artystyczną w zakresie sztuki muzycznej. Zadbajcie, aby te zaświadczenia wcześniej przygotować.

W przypadku kierunków artystycznych z praktycznym egzaminem wstępnym trudno mówić o szacowaniu swoich szans. Nawet jeśli macie świetne świadectwo maturalne, to punkty z wybranych przedmiotów stanowią niewielki ułamek składający się na wynik końcowy procesu rekrutacji. Jeśli Wasze dotychczasowe prace i dokonania artystyczne są pozytywnie oceniane przez osoby, które uważacie za autorytety w określonej dziedzinie –możecie czuć się pewniej i liczyć, że trema na egzaminie nie zniweczy szans na indeks.

Zwróćcie uwagę na limity miejsc. Na wybrane kierunki przyjmowanych jest czasami tylko kilkanaście lub niewiele więcej osób. Nie oszukujmy się – łatwo nie będzie!

Pewne kierunki artystyczne są realizowane na kilku zaledwie uczelniach w kraju. Ale nawet w tym przypadku pozostaje wybór. Czytajcie więc opinie o uczelniach, fora internetowe. Jak konkretny kierunek oceniają studenci czy absolwenci. Dowiadujcie się, jak wygląda baza dydaktyczna, sprzętowa, czy uczelnia umożliwia wymianę studentów w ramach programów międzynarodowych i krajowych – od tego będzie zależała Wasza satysfakcja ze studiów i po prostu więcej skorzystacie i się nauczycie.