Kierunek lekarski

Kierunek lekarski, inaczej medycyna, kształci przyszłych lekarzy.

To niewątpliwie studia prestiżowe, przewidziane dla najlepszych. Wysokie wymogi rekrutacyjne powodują, że wyniki uzyskane na maturze z przedmiotów kwalifikacyjnych muszą być naprawdę satysfakcjonujące.

Kierunek realizowany jest w formie jednolitych studiów, trwających 6 lat. Kończy się uzyskaniem dyplomu zawodowego lekarza.

To długie i ciężkie studia. Mają przygotować doskonale wykształconych lekarzy, świadomych konieczności aktualizowania i uzupełniania swojej wiedzy i kwalifikacji.

Coraz większy nacisk podczas studiów kładziony jest na doskonalenie kompetencji komunikacyjnych, umiejętności rozmowy z pacjentem, empatycznego podejścia do jego cierpienia i słabości.

Specjalizacje oferowane na kierunku lekarskim:

• anestezjologia i intensywna terapia
• chirurgia dziecięca
• chirurgia ogólna
• chirurgia szczękowo-twarzowa
• choroby wewnętrzne
• choroby zakaźne
• dermatologia i wenerologia
• diagnostyka laboratoryjna
• genetyka kliniczna
• higiena i epidemiologia
• medycyna pracy
• medycyna ratunkowa
• medycyna rodzinna
• medycyna sądowa
• medycyna transportu
• mikrobiologia lekarska
• neurochirurgia
• neurologia
• okulistyka
• ortopedia i traumatologia narządu ruchu
• otorynolaryngologia
• patomorfologia
• pediatria
• położnictwo i ginekologia
• psychiatria
• radiologia i diagnostyka obrazowa
• radioterapia onkologiczna
• rehabilitacja medyczna
• urologia
• zdrowie publiczne.

Lekarz to zawód prestiżowy, ale też o wielkim zaufaniu społecznym. Idealny kandydat na studia jest osobą odpowiedzialną, cierpliwą, potrafiącą łatwo nawiązywać kontakt. Powinien się także cechować pewnością siebie, otwartością na ciągłe uzupełnianie wiedzy.

Ważną cechą jest odporność na stres, zaradność i umiejętność pracy w sytuacjach często trudnych, ekstremalnych.

Niezwykle istotne są też predyspozycje interpersonalne, empatia, szczere zainteresowanie problemem pacjenta.

Aby sprostać wymogom trudnych studiów, kandydat powinien być osobą sumienną, pracowitą, systematyczną.

W trakcie nauki studenci zmagają się m.in. z takimi przedmiotami:

• biofizyka
• historia medycyny
• chemia
• biochemia
• pierwsza pomoc
• histologia z embriologią i elementami cytofizjologii
• podstawy biologii molekularnej
• etyka lekarska
• psychologia lekarska
• fizjologia, anatomia radiologiczna
• farmakologia i toksykologia
• patomorfologia, genetyka
• chirurgia ogólna
• choroby wewnętrzne.

W późniejszych latach studiów prowadzone jest nauczanie podstawowych dyscyplin klinicznych, tj. pediatria z chirurgia dziecięcą, choroby wewnętrzne, chirurgia, ortopedia i traumatologia, ginekologia i położnictwo, okulistyka, choroby zakaźne, psychiatria, neurologia z neurochirurgią, laryngologia, a także higiena, radiologia, toksykologia kliniczna i środowiskowa, medycyna ratunkowa, zdrowie publiczne, medycyna nuklearna, medycyna pracy i choroby zawodowe, immunologia i mikrobiologia kliniczna.W programie studiów przewidzianych jest wiele zajęć praktycznych, realizowanych na oddziałach chorób wewnętrznych, pediatrii, chirurgii, ginekologii i położnictwa, psychiatrii, medycyny ratunkowej, medycyny rodzinnej.

Po każdym roku studenci odbywają praktyki kolejno z zakresu pielęgniarstwa, chorób wewnętrznych, pediatrii, ginekologii, chirurgii ogólnej, pomocy doraźnej oraz lecznictwa otwartego (lekarz rodzinny).

Kandydaci na kierunek lekarski rekrutowani są na podstawie wyników uzyskanych na maturze z biologii, chemii oraz fizyki, ale też matematyki czy języków obcych. Biologia jest kluczowa praktycznie na wszystkich uczelniach medycznych. Najczęściej kandydaci decydują czy drugim przedmiotem rekrutacyjnym będzie chemia czy fizyka. W przeważającej większości uczelni przedmioty muszą być zdawane na poziomie rozszerzonym.

Zawsze wcześniej należy sprawdzić szczegółowe wymogi kwalifikacyjne na konkretnej uczeni. Informacje te znajdują się w serwisach rekrutacyjnych szkół wyższych.

Droga do samodzielnej praktyki lekarskiej jest długa, nie zaczyna się wraz z uzyskaniem dyplomu. Absolwenci po ukończeniu studiów rozpoczynają kilkunastomiesięczny staż, po którym zdają Lekarski Egzamin Końcowy. Jego pomyślny wynik jest równoznaczny z uzyskanie prawa do wykonywania zawodu. To również moment, w którym można rozpocząć kształcenie specjalizacyjne. Ukończenie specjalizacji pozwala na rozpoczęcie samodzielnej praktyki w wybranej dziedzinie.

Lekarze zatrudniani są w szpitalach, specjalistycznych przychodniach, sanatoriach, ośrodkach dla osób niepełnosprawnych, domach opieki, prowadzą prywatną praktykę.

Zatrudniani są w instytucjach badawczych, zajmujących się poradnictwem i upowszechnianiem w wiedzy prozdrowotnej, ośrodkach rozwojowych, firmach farmaceutycznych.

Młodzi ludzie ciągle chcą zostawać lekarzami – potwierdzają to coroczne statystyki rekrutacyjne. Nie oszukujmy się - studia medyczne to jeden z cięższych kierunków. Przed kandydatami wiele lat nauki, po nich staż i najczęściej specjalizacja.

Droga do stabilizacji zawodowej jest odległa, zarobki w początkowych latach pracy mocno niesatysfakcjonujące.

Zastanawiacie się, jak to jest na medycynie: przeczytajcie o doświadczeniach studentki, która skończyła trzeci rok studiów:

http://misjamedycyna.blogspot.com/.