Kierunki turystyczno-sportowe

Absolutnym warunkiem podjęcia studiów sportowych jest doskonała kondycja, sprawność fizyczna, aktywność, zamiłowanie do sportu. To nie najlepszy pomysł dla osób, które kombinowały, żeby nie ćwiczyć na lekcjach w-f. Aktywność sportowa musi być po prostu pasją.

Zdarza się, że kandydaci mogą już się pochwalić osiągnięciami sportowymi, inni na ważniejsze medale jeszcze muszą poczekać. Jednak wszystkich łączy z pewnością waleczność, zawziętość, determinacja i wola walki, potrzeba podnoszenia poprzeczki i pracowitość. Silna motywacja wewnętrzna i chęć wyznaczania nowych celów i zadań to cechy wojowników, a takimi są przecież sportowcy.

Od kandydatów na kierunki menedżerskie w sporcie oczekuje się zaradności, operatywności, umiejętności podejmowania racjonalnych decyzji, pracy w grupie, predyspozycji negocjacyjnych.

Przyszli pracownicy branży turystycznej muszą być osobami kontaktowymi, ciekawymi świata, otwartymi na inną kulturę, cierpliwymi, tolerancyjnymi, kreatywnymi, umiejącymi sprostać niestandardowym sytuacjom, posiadającymi predyspozycje do działań organizatorskich, zainteresowanymi aktywnymi formami spędzania wolnego czasu.

Kierunki turystyczno-sportowe to domena AWF-ów, niektórych wydziałów uniwersyteckich oraz uczelni niepublicznych. Kierunki turystyczne znajdują się także w ofercie uczelni ekonomicznych.

Studia realizowane są w systemie dwustopniowym. Absolwenci studiów I stopnia uzyskują dyplom licencjata, następnie mogą kontynuować kształcenie na magisterskich studiach II stopnia.

Program studiów na kierunkach sportowych przeładowany jest zajęciami praktycznymi: na basenie, hali sportowej, bieżni.

W programie studiów na kierunku wychowanie fizyczne znajdują m.in. takie przedmioty:

• antropomotoryka
• biomechanika
• edukacja zdrowotna
• anatomia
• fizjologia
• biologia człowieka
• biochemia
• psychologia
• turystyka i rekreacja
• teoria i metodyka dyscyplin sportu.

Studenci uczestniczą w obozach żeglarskich, narciarskich. Odbywają praktyki o tematyce zgodnej z wybraną specjalnością.

Zasady rekrutacji na poszczególne kierunki determinuje charakter uczelni. Nieco inaczej wygląda rekrutacja na np. uniwersytety czy uczelnie ekonomiczne niż szkoły typowo sportowe, gdzie wszystkich kandydatów dodatkowo obowiązuje egzamin sprawnościowy.

Kwalifikacja na kierunki turystyczne odbywa się w oparciu o wyniki uzyskane na maturze ze wskazanych przez uczelnię przedmiotów. Decydujące to:

• język obcy
• geografia
• język polski
• matematyka.

Uczelnie sportowe na kierunek turystyka oprócz wyników maturalnych ze wskazanych przedmiotów wymagają zaświadczenia o stanie zdrowia lub dodatkowo przeprowadzają test sprawności fizycznej, polegający na sprawdzeniu umiejętności pływania.

Na kierunki typowo sportowe rekrutacja sprowadza się najczęściej do przeliczenia wyników z konkretnych przedmiotów maturalnych, ewentualnie dodatkowo złożenia oświadczenia o umiejętności pływania przez kandydata. Kandydaci na AWF przechodzą także egzamin sprawnościowy, np. z pływania, wybranej gry zespołowej, gimnastyki lub lekkiej atletyki.

Dodatkowe punkty podczas rekrutacji otrzymują kandydaci posiadający osiągnięcia w sporcie: klasy sportowe, mistrzowskie lub uprawnienia instruktorskie. Niektóre uczelnie przewidują przyjęcia na studia poza zwykłym trybem rekrutacji dla np. uczestników igrzysk olimpijskich, czy Mistrzostw Świata i Europy.

Zawsze należy wcześniej sprawdzać szczegółowe zasady rekrutacji, przewidziane na dany kierunek w konkretnej uczelni.

Często studia sportowe (choć często również inne) toczą się równolegle do zawodowej kariery sportowej, która nie trwa długo - emerytura sportowa przychodzi wcześnie. Najcenniejsze tytuły i trofea zdobywają nieliczni, najlepsi. Życie sportowca wyznaczają zgrupowania, kolejne starty, zawody. Sukcesy i zarobione pieniądze okupione są niezwykle wyczerpującą pracą, litrami wylanego potu, frustracjami i chwilami zwątpienia we własne siły.

Ale byli studenci wychowania fizycznego czy kierunku sport to nie tylko aktualni czy przyszli medaliści, osoby żyjące z uprawiania konkretnej dyscypliny sportu.

Absolwenci kierunków sportowych czy turystycznych, po uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji i uprawnień, pracują jako:

• nauczyciele wychowania fizycznego w szkołach, przedszkolach i innych placówkach wychowawczo-opiekuńczych
• instruktorzy czy trenerzy określonej dyscypliny zatrudniani są w klubach sportowych, siłowniach, na basenach, w szkółkach piłkarskich, narciarskich, surfingowych czy związanych z innymi dyscyplinami
• animatorzy w ogniskach sportowych, jednostkach zajmujących się krzewieniem kultury fizycznej
• ratownicy na basenach, kąpieliskach, w parkach wodnych
• menedżerowie klubów i obiektów sportowych
• propagatorzy zdrowego trybu życia
• promotorzy sportu
• pracownicy sekcji sportowych administracji samorządowej czy państwowej
• organizatorzy imprez sportowych
• rzecznicy prasowi instytucji sportowych
• pracownicy biur podróży
• menedżerowie hoteli, ośrodków wypoczynkowych, sportowych i rekreacyjnych
• specjaliści w centrach odnowy biologicznej
• właściciele gospodarstw agroturystycznych
• animatorzy w organizacjach turystycznych, oddziałach PTTK.

Ukończenie kierunków sportowych a potem praca w zawodzie pozwala łączyć pasję z pracą, a do tego jej wykonywanie często wymusza prowadzenie aktywnego i zdrowego stylu życia. To niewątpliwie zaleta wyboru takiej ścieżki życiowej.

Nie należy zapominać, że praca zawodowego sportowca i jego kariera w sporcie nie trwają długo. Pełnia możliwości przypada w tym zawodzie na określony wiek. Ogromny wysiłek poniesiony na zwiększanie wydajności, poprawę wyników, osiąganie coraz większych sukcesów, poniesione kontuzje i przeciążenia organizmu dają o sobie znać już w młodym wieku. Sukcesy i medale co prawda rekompensują wcześniejsze wyrzeczenia, jednak w przypadku kariery sportowej trzeba mieć na uwadze plan B, gdyż dochody z osiągnięć sportowych kończą się wraz z zaprzestaniem zawodowego uprawiania sportu.

Czym właściwie różnią się kierunki wychowanie fizyczne i sport? Posłuchajcie:

Jak wyglądają studia na AWF-ie? Czy cały dzień spędza się na sali sportowej? Opowiada o tym Aleksandra: